ابوالفضل - حاجیکلاته

خداوندبي نهايت است و لا مکان و بي زمان
اما به قدر فهم تو کوچک مي شود
و به قدر نياز تو فرود مي آيد
و به قدر آرزوي تو گسترده مي شود
و به قدر ايمان تو کارگشا مي شود
يتيمان را پدر مي شود و مادر ...
نا اميدان را اميد مي شود
در تاريکي ماندگان را نور مي شود
محتاجان به عشق را عشق مي شود
خداوند همه چيز مي شود همه کس را ...
به شرط اعتقاد
به شرط پاکي دل
به شرط طهارت روح
به شرط پرهيز از معامله با ابليس
بشوييد قلبهايتان را از هر احساس ناروا
و مغزهايتان را از هر انديشه خلاف
و زبانتان را از هر گفتار ناپاک
و دستهايتان را از هر آلودگي
و بپرهيزيد از ناجوانمردي ها و ناراستي ها و نامردمي ها ...
چنين کنيد تا ببينيد خداوند چگونه
بر سفره شما با کاسه اي خوراک و تکه اي نان مي نشيند
در دکان شما کفه هاي ترازويتان را ميزان مي کند
و در کوچه هاي خلوت شب با شما آواز مي خواند...
مگر از زندگي چه مي خواهيد که در خدايي خدا يافت نمي شود؟؟؟؟

nasim